ادعای نماینده کارفرمایی در موردِ «مزد منطقه‌ای» از اساس اشتباه است

علی خدایی گفت: گفتند کارگران با مزد منطقه مشکلی ندارند، از اساس اشتباه است، نه تنها اعضای کارگری شورای عالی کار، بلکه همه کارگران و تشکل های کارگری در سطح جامعه کاملا با این ضدیت مخالف هستند. جزء کارگری و این تفسیر ناعادلانه، یک طرفه و غیرقانونی. .

افق میهن، در یازدهمین جلسه دی در ماه شورای عالی کار، به پیشنهاد وزارت اقتصاد، «دستمزد منطقه ای» برای دومین بار در ماه های اخیر در دستور کار جلسه قرار گرفت. دولت و کارفرمایان از اجرای دستمزدهای منطقه ای دفاع می کنند و برای این دفاع دلیل می آورند.

اصغر آهنی‌ها، نماینده کارفرما در شورای عالی کار در گفت‌وگو با ایلنا، در ارتباط با این اصرار به چند موضوع اصلی اشاره کرد. وی مدعی شد: دستمزد منطقه ای بخشی از قانون کار است که در بیست سال گذشته مورد بی توجهی قرار گرفته و به آن توجهی نشده است. یا نه گروه کارگری شورای عالی کار، نه گروه کارفرمایی این شورا و نه نمایندگان دولت، هیچ کدام مخالفی با مبنای بحث مزد منطقه ای ندارند چون جزء لاینفک قانون است.

وی ضمن تاکید بر اینکه در شورای عالی کار مخالف اصل موضوع نیست و کارگران نیز موافق اجرای دستمزد منطقه ای هستند و بحث فقط بر سر مدل اجراست، مدعی لزوم تفکیک هزینه شد. مسکن از معیشت خانوارهای کارگری کشور است و گفت: ما کارفرمایان معتقدیم که موضوع مسکن و موضوع معیشت کارگران دو موضوع مجزا هستند؛ بر اساس قانون تامین مسکن بر عهده دولت…

اول سبد معیشت

علی خدایی، یکی از اعضای کارگری شورای عالی کار در واکنش به این اظهارات به ایلنا گفت: آقای آهنی ها می گوید «اجرای مزد منطقه بر عهده قانون است»، باید گفت آفرین! مگر نمی دانند قبل از دستمزد منطقه ای در ماده ۴۱ قانون کار، تعیین دستمزد بر اساس قیمت تمام شده زندگی و نرخ تورم بر عهده قانون است. حال اگر واقعاً بخواهیم تکلیف قانونی در مورد دستمزد را رعایت کنیم، باید از بالا به پایین حرکت کنیم، ابتدا الزامات اولیه و سپس سایر تعهدات قانونی.

وی می افزاید: ابتدا باید دستمزد بر اساس حداقل هزینه های زندگی یعنی سبد معیشت تعیین شود. همین سبد معیشتی در مذاکرات دستمزد سال ۱۴۰۲ با هزار ترفند و فراز و نشیب دولت و کارفرمایان رقم ۱۳ میلیون و ۹۰ هزار تومان برای کل کشور تعیین شد. بنابراین رعایت قانون به این معناست که ابتدا دستمزد سال ۱۴۰۲ را به ۱۳ میلیون و ۹۰ هزار تومان برسانیم، سپس برای محاسبه حداقل هزینه زندگی در سال جاری، حداقل دستمزد کل کشور معادل سبد هزینه زندگی باشد. سپس برای بالاتر از آن با توجه به تکلیف قانونی می توانیم عدد و رقم را بر اساس دستمزد منطقه ای تعیین کنیم.

دستمزد اصناف نیز بر عهده قانون است

به گفته خدایی، اگر مزد منطقه ای تکلیف قانون است، دستمزد براساس صنایع یا «دستمزد اصناف» نیز تکلیف قانون است. چرا آنها فقط به یک وظیفه قانون پایبند هستند؟

این عضو کارگری شورای عالی کار با بیان اینکه در ماده ۴۱ قانون کار آمده است شورای عالی کار موظف است هر ساله دستمزد صنایع و مناطق مختلف را بر اساس نیاز تعیین کند، ادامه داد: بنابراین ابتدا دستمزد برای مشاغل مختلف تعیین می شود. صنایع در دستور کار قرار گیرد، اگر بخواهیم به وظیفه قانونی خود عمل کنیم، آقای آهنی ها و هیچ مرجعی که این روزها خود را با قدرتی که از دولت گرفته اند کاملاً بی رقیب می بینند، به هیچ وجه مجوز و اختیار تعیین ندارند. کدام قسمت از قانون را باید اجرا کرد و کدام قسمت را نمی شود، ندارند

این فعال کارگری می افزاید: امروز خوشبختانه دولت و به طور مشخص معاونت روابط کار وزارت کار به قدری وابسته و مقید به قانون هستند که می خواهند علیه کارگران حتی دستورالعمل های قانونی که تاکنون ارجاع نشده است اقدام کنند. به، یعنی علیه کارگران!

با تاکید بر اینکه «اینطور نیست که آقایان بحث کنند که مزد منطقه برعهده قانون است، پس به آن عمل کنیم» ادامه می دهد: هر گاه آقایان به کل ماده ۴۱ قانون کار مراجعه کنند، نه بر اساس یک طرفه. تفسير قدرت خودشان است، اما بر اساس تفسير حقوقدانان و منطق قانون نويسان كار مي كند، آنگاه مي توان بحث مزد منطقه را مطرح كرد.

کارگران مخالف دستمزد منطقه ای هستند

اصغر آهنی ها به عنوان یکی از اعضای کارفرمای شورای عالی کار مدعی است مخالفتی با دستمزد منطقه ای در شورای عالی کار وجود ندارد. اما عضو کارگری این شورا در پاسخ به این ادعا می گوید: از نظر نمایندگان کارگری ما مزد منطقه ای به هیچ وجه قابل اجرا نیست و فریبکاری بیش نیست. اینکه ایشان گفتند کارگران با مزد منطقه مشکلی ندارند از اساس اشتباه است، نه تنها اعضای کارگری شورای عالی کار، بلکه همه کارگران و تشکل های کارگری در سطح جامعه کاملا مخالف این مولفه ضد کارگری هستند و این تفسیر غیرمنصفانه، یک جانبه و غیرقانونی.

خدایی تاکید می کند: هیچ تشکل کارگری و کارگری در کشور نداریم که موافق دستمزد منطقه ای با تعبیر و گفتار دولت، کارفرمایان و آن موسسه خیریه معروف (وعده اشتغال اصفهان) باشد. این موضوع مورد توافق کارگران نیست. من قاطعانه از طرف کارگران می گویم که من به عنوان نماینده کارگری به طور مستمر با آنها ملاقات و صحبت کرده ام، اگر کارگران و نمایندگان کارگری از دستمزد منطقه ای صحبت می کنند، منظور آنها مزد منطقه ای فراتر از الزامات و کف ماده ۴۱ قانون کار است، نه کف دستمزد ; یعنی ابتدا دستمزد ملی و کشوری معادل سبد معیشت تعیین شود، سپس دستمزد مناطق بالاتر از آن تعریف شود.

این عضو کارگری شورای عالی کار با بیان اینکه «دستمزد منطقه ای در کشورهایی که اداره آنها ایالتی و فدرال است» اجرا شده است، می افزاید: اما در همین کشورها ابتدا کف دستمزد را به عنوان دستمزد ملی اعلام می کنند و سپس از آن فراتر می روند. که در مناطق مختلف در قالب توافقات به صورت دسته جمعی مذاکره می شود.

خدایی تاکید می کند: خلاصه اگر بر قانونی بودن پافشاری می کنند ابتدا بند اول اصل ۴۱ و سپس بند یک و دو اصل ۴۱ و سپس دستمزد صنایع مختلف و در نهایت دستمزد منطقه ای را اجرا کنند. چطور است وقتی می گوییم دستمزد بر اساس صنایع مختلف است، آقایان می گویند این را نمی شود اجرا کرد، خب ما هم می گوییم دستمزد منطقه ای را نمی شود در کشور اجرا کرد.

آیا مسکن یکی از حداقل های زندگی نیست؟

یکی دیگر از ادعاهای کارفرمایان که در سال های اخیر بارها تکرار شده، لزوم جداسازی مسکن از بودجه خانوار است. خدایی در این باره می گوید: این ادعا پشتوانه علمی و منطقی ندارد; ادعای آنها این است که چون در قانون اساسی نوشته شده که تامین مسکن مناسب بر عهده دولت است پس کارفرما بر عهده کار نیست! این ادعا پشتوانه محکمی ندارد.

وی در توضیح بیشتر می افزاید: دولت در قانون اساسی وظایف بی شماری از محل درآمدهای عمومی کشور دارد که ساخت مسکن یکی از این وظایف است. ایجاد شغل مناسب، بیمه، حفظ کرامت انسانی از جمله وظایف دولت است. آقایان بفهمند که در بحث دستمزد صحبت از رابطه کارگر و کارفرما فارغ از وظایف دولت هاست. هزاران بار گفتیم اصل ۴۱ به «تأمین حداقل استانداردهای زندگی» اشاره دارد. آیا مسکن یکی از حداقل های زندگی نیست؟ وقتی مسکن بخشی از حداقل سبد زندگی خانوار است، پس وظیفه پرداخت است. حال اگر دولت به کارگران یارانه بدهد یا مسکن بدهد، هزینه های آن در محاسبات سبد معیشت کسر می شود، اما تا زمانی که این اتفاق نیفتد، مسکن مانند سایر اجزا جزو سبد معیشت خانوار است و باید هزینه های آن محاسبه شود. .

خدایی در پایان گفت: در مجموع باید دست مریزاد را به دولتی گفت که مدعی حمایت از کارگران است که محیط زیست را به گونه ای پیش برده و مدیریت کرده اند که نماینده کارفرما می تواند چنین ادعاهایی داشته باشد و تمام وظایف خود را به این و آن؛ در کل باید بگم آقایون خسته نباشید.