چه رابطهای میان دایناسورها و تکامل بشر وجود دارد؟ / یک میکروبیولوژیست: عصر استیلای دایناسورها تمرکز تکامل را بجای زندگی طولانی بر تولیدمثل سریع قرار داد
یک میکروبیولوژیست ادعا کرد: عصر دایناسورها تقریباً مسیر تکامل پستانداران روی زمین را تغییر داد و تمرکز تکامل بر تولید مثل سریع به جای عمر طولانی بود.
به گزارش Prevention، استدلال Yoao Pedro Demagallas، میکروبیولوژیست در دانشگاه بیرمنگام این است که وقتی در نهایت توسط دایناسور خورده می شوید، تلاش برای زندگی طولانی بی فایده است.
او در مقاله ای که در «مقالات بیولوژیک» منتشر شده می گوید: فرضیه من این است که فشار طولانی مدت تکاملی بر پستانداران اولیه برای تولید مثل سریع منجر به از بین رفتن یا غیرفعال شدن ژن ها و مسیرهای مرتبط با زندگی طولانی شده است.
این محقق می افزاید: من این را «فرضیه گلوگاه عمر طولانی» نامیدم و فقدان ویژگی های باززایی در پستانداران نیز مؤید این فرضیه است.
دماگالاس توضیح داد که انسانها (همراه با فیلها و نهنگها) از نظر تئوری این پتانسیل را دارند که بیشتر از سایر پستانداران زندگی کنند، اما همه پستانداران هنوز در زیر گلوگاههای ژنتیکی زندگی میکنند که قدمت آن به عصر دایناسورها بازمیگردد.
او گفت: تکامل در زمان دایناسورها میراث ماندگاری در پستانداران به جا گذاشت. برای بیش از ۱۰۰ میلیون سال که دایناسورها شکارچیان و شکارچیان غالب زمین بودند، پستانداران از نظر ژنتیکی کوچک، شبگرد و کوتاه مدت بودند. ضرورت و فشار برای زنده ماندن باعث از بین رفتن ژن های مورد نیاز برای زندگی طولانی شد.
او با اشاره به خزندگان و سایر حیوانات با روند پیری بیولوژیکی بسیار کندتر از پستانداران، این فرضیه را مطرح می کند که در دوران مزوزوئیک، پستانداران یا ژن های مربوط به زندگی طولانی را از دست داده یا آنها را غیرفعال می کنند.
دماگالاس معتقد است که از بین رفتن آنزیم ها در دوره میانی توانایی بسیاری از پستانداران را برای بازسازی و ترمیم آسیب ها محدود کرده است.
وی به این واقعیت اشاره کرد که دندان های پستانداران مانند خزندگان در طول زندگی به رشد خود ادامه نمی دهند.
دماگالاس گفت: “دنیای حیوانات نمونه های زیادی از بازسازی و بازسازی ارائه می دهد، اما برخی از این اطلاعات ژنتیکی برای پستانداران اولیه که دیر یا زود طعمه دایناسورها شدند، غیر ضروری بود.
این محقق زیست شناسی همچنین بیان کرد: سرطان در پستانداران بیشتر از سایر گونه ها دیده می شود و دلیل آن نیز روند سریع پیری است.
منبع: ایرنا